حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، پیشوای هفتم شیعیان در بیست و پنجم ماه رجب[1] سال 183 در زندان بغداد به دستور هارون الرشید( 170 -193 ق ) به شهادت رسید. برخی مورخان تاریخ شهادت آن حضرت را سال 186 ذکر کرده اند. هنگام شهادت 55 سال از عمر آن امام همام می گذشت.[2]
توّابین، گروهی از شیعیان کوفه بودند که در جمادی الاول سال ۶۵[1] هـ ق به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی به خونخواهی امام حسین (ع) قیام کردند[2]و در پیکار با امویان به شهادت رسیدند. آنان شیعیانی بودند که در جریان حادثه کربلاء از یاری امام حسین ع باز مانده بودند. از این رو خود را گناهکار دانسته از کرده خود سخت پشیمان بودند و تنها راه رستگاری و پذیرش توبه خویش را خونخواهی حسین بن علی و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه می‌دانستند[3]. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند[4]
ادامه مطلب...
يكي از سرشناس ترين مورخان عرب ، ابا محمد عبد الملك بن هشام بن ايوب المعافري الذهلي [1]مي باشد. درباره‌ی زندگي ابا محمد اطلاعات زيادي در دست نيست به نظر مي رسد در شهر بصره به دنيا آمده باشد[2]معروف بودن او بيشتر به خاطر كتاب السيره النبويه يا سيره رسول الله مي باشد كه باز نويسي و تلخيصي از سيرة ابن اسحق (85-151) است .[3]