برخی از مورخان نقل میکنند که وقتی بعد از درگذشت عبدالمطلب سرپرستی پیامبر(ص) به ابوطالب رسید، آن حضرت در ۱۳ سالگی با عموی خود به سفر تجارتی شام رفت.[1]هنگامی که کاروان به بُصرای شام رسید با راهبی بُحیرا نام که آنجا در صومعه ای بود و مردی دانشور و نصرانی بود ملاقات کرد. بحیرا وقتی در صومعهاش بود، ابری را دید که بر پیامبر خدا(ص) سایه افکنده است. وقتی همسفران پیامبر(ص) از غذاخوردن دست کشیدند و پراکنده شدند بحیرا از پیامبر درمورد خواب و بیداری وی پرسید و پیغمبر به او پاسخ داد. بحیرا تمامی صفات پیامبر را موافق صفاتی یافت که از وی خوانده بود، سپس، پشت او را نگاه کرد و خاتم نبوت را در میان دو بازوی او دید. پس از آن بحیرا به ابوطالب گفت: این پسر با تو چه نسبتی دارد؟ گفت: پسرم است. او گفت: پسر تو نیست، پدر این پسر زنده نیست. گفت: برادرزادهام است، بحیرا گفت: پدرش چه شد؟ گفت: وقتی مادرش باردار بود پدرش مرد، بحیرا گفت: راست گفتی او را به دیار خود ببر و از یهودان نسبت به او بترس که به خدا اگر او را ببینند و آنچه من از او دانستم بدانند به او آسیب میرسانند که سرنوشتی بزرگ دارد؛ و ابوطالب او را با شتاب به مکه برگرداند.[2]برخی هم سن پیامبر(ص) را در این سفر هفت ساله ذکر کردهاند[3]و میگویند: ابوطالب پیامبر(ص) را همراه با ابوبکر و بلال به مکه برگرداند.[4]
بخشهای سایت
مقالات
تقویم علمی تاریخ
25جمادی الاولی سال 65 ه ق، نبرد توابین در عین الورده
توّابین، گروهی از شیعیان کوفه بودند که در جمادی الاول سال ۶۵[1] هـ ق به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی به خونخواهی امام حسین (ع) قیام کردند[2]و در پیکار با امویان به شهادت رسیدند. آنان شیعیانی بودند که در جریان حادثه کربلاء از یاری امام حسین ع باز مانده بودند. از این رو خود را گناهکار دانسته از کرده خود سخت پشیمان بودند و تنها راه رستگاری و پذیرش توبه خویش را خونخواهی حسین بن علی و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه میدانستند[3]. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند[4]
ادامه مطلب...
پانزدهم جمادي الاول شهادت محمد بن ابي بكر

13 ربیع الثانی، وفات ابن هشام مورخ مشهور
يكي از سرشناس ترين مورخان عرب ، ابا محمد عبد الملك بن هشام بن ايوب المعافري الذهلي [1]مي باشد. دربارهی زندگي ابا محمد اطلاعات زيادي در دست نيست به نظر مي رسد در شهر بصره به دنيا آمده باشد[2]معروف بودن او بيشتر به خاطر كتاب السيره النبويه يا سيره رسول الله مي باشد كه باز نويسي و تلخيصي از سيرة ابن اسحق (85-151) است .[3]